De ijzige verloofde van Christelle Dabos ★★★
“Deze stortregen is symptomatisch. De laatste keer dat het hier zulk slecht weer werd, eindigde het met een dodelijk duel tussen mijn tante en een courtisane. Ik zou graag voorkomen dat het tussen jullie ook zo uit de hand loopt.”
Ik heb dit boek gekregen van uitgeverijen Luitingh- Sijthoff en Veen Bosch & Keuning als recensie-exemplaar. Dit verandert niets aan mijn mening. Alle opinies zijn de mijne en ik ben altijd 100 procent eerlijk. Heel erg bedankt Uitgeverij Luitingh- Sijthoff en Veen Bosch & Keuning uitgeversgroep om mij dit boek te geven om te recenseren.
‘De ijzige verloofde’ is een verhaal met unieke magie dat traag begint maar knallend afsluit
De ijzige verloofde speelt zich af in een prachtige fantasiewereld. Na het lezen van dit boek zul je nog enkele nachten over deze magische wereld dromen. De verhaallijn is interessant en de magie die de personages gebruiken is uniek. Het verhaal komt jammer genoeg zeer traag op gang wat ervoor zorgde dat ik het boek enkele keren heb weggelegd.

Synopsis
Een onvergetelijke heldin, een adembenemende wereld van zwevende arken en familieclans, een verhaal dat nog nooit eerder is verteld – treed binnen in een fabelachtig universum waar je voor altijd wilt blijven vertoeven…
Ophelia, een eigenzinnig buitenbeentje en onbegrepen genie van de ark Anima, heeft twee gaven: ze kan de geschiedenis van voorwerpen lezen en ze kan reizen via spiegels. Onverwachts wordt ze uitgehuwelijkt aan Thorn, een introvert maar invloedrijk lid van een machtige clan. Ze is gedwongen hem te volgen naar Citaceleste, de hoofdstad van de ijzig koude ark Pole. Daar ontdekt ze dat ze een pion is in een politiek spel dat niet alleen verstrekkende gevolgen voor haar eigen leven heeft, maar ook voor haar geliefde Anima.
In De ijzige verloofde komen er meerdere verhaallijnen aan bod wat het boek interessanter en intrigerender maakt. Aan de ene kant heb je de verhaallijn waar Ophélia en Thorn opgescheept zitten met elkaar en zich bij hun trouw moeten neerleggen en aan de andere kant heb je alle politieke spelletjes die zich in de Pool afspelen.
Het jammere aan dit boek is dat het verhaal pas echt op gang komt na 250 à 300 pagina’s. De eerste helft van het boek is over het algemeen nogal saai. Hier en daar is er wel een spannend moment wat me gaande hield, maar ik heb dit boek veel te vaak moeten wegleggen. De tweede helft heb ik echter in een halve dag uitgelezen. Dit deel was zo veel leuker, spannender en vlotter. De eerste helft van De ijzige verloofde zou ik 2 sterren geven en de tweede 4 sterren.
De ijzige verloofde is een roman dat voornamelijk afhankelijk is van haar personages, zeker in de eerste helft. In dit boek volg je het hoofdpersonage Ophélia en moet de lezer het doen met haar avonturen (die er niet echt zijn). Ik vond Ophélia in het begin van de roman niet zo leuk. Ik hou wel van een boek waarin de vrouwen sterk zijn en Ophélia was dit absoluut niet. Je ziet wel een duidelijke verandering van Ophélia doorheen het verhaal. Ze groeit als persoon en op het einde laat ze haar niet meer doen. Ze verandert in een onafhankelijke, sterke vrouw en dat was geweldig om te zien.
“Doden vergeten is alsof je ze nog een keer laat sterven.”
De rest van de personages waren nogal pretentieus. Ik kan begrijpen dat dit de bedoeling is, maar dit zorgde ervoor dat ik een paar keer met mijn ogen moest rollen. Het is de bedoeling dat dit verhaal zich afspeelt in een samenleving die na de onze komt. Toch voelt het alsof dit verhaal zich afspeelt in een seksistisch verleden. Alle vrouwen zijn gemeen of heel erg braaf en alle mannen hebben altijd gelijk. Ik snap niet goed waarom de auteur hiervoor gekozen heeft. Het is en blijft natuurlijk fictie en de auteur kan schrijven wat ze wil.
De fantasiewereld van De ijzige verloofde is buitengewoon. Wat een mooie wereld waarin het verhaal zich afspeelt! Het idee van die verschillende zwevende arken is geweldig.
Ik had wat meer over de speciale krachten van de personages willen weten. Ophélia is een spiegelpassante en gaat misschien vier keer door een spiegel. Ze kan ook dingen lezen (het verleden van objecten en hun eigenaar te weten komen) en dat doet ze een keer. Dit is natuurlijk een serie dus ik ben er zeker van dat die krachten belangrijker zullen worden in het volgende boek.
Het einde was geweldig. Een heel erg goede cliffhanger die er voor zorgt dat je meteen wil weten wat er verder gebeurt.
Ik heb gemengde gevoelens over De ijzige verloofde. De eerste helft vond ik niet geweldig, maar de auteur slaagt er in om mijn gevoel compleet te veranderen naarmate het einde dichterbij komt. Ik denk dat nu de personages geïntroduceerd zijn, het tweede boek in deze serie veel vlotter en nog spannder zal zijn. Ik heb hoop voor deel twee van De spiegelpassante: De vermisten van Maneschijn.
Zou ik het aanraden?
Ja. Ik vind dat dit boek de moeite waard is om te lezen. De laatste 250 pagina’s waren zeer spannend. Als dit boek iets voor jou is, zou ik zeker even doorzetten want het verhaal wordt beter!
Trigger warnings
Seksisme, misbruik, praat over verkrachting
Representatie in dit boek
?
Genre
Young adult, fantasy
Publicatiedatum
22 april 2020
Uitgever
Luitingh-Sijthoff
Over de auteur
Christelle Dabos is in 1980 geboren in Frankrijk en verhuisde na haar studie naar België. Toen ze in 2007 ziek werd en aan bed gekluisterd was, begon ze te schrijven. Met haar debuut won ze de Gallimard Jeunesse-RTL-Télérama First Novel Competition en de Grand Prix de l’Imaginaire. Inmiddels is ze uitgegroeid tot een van de populairste YA-schrijvers in Frankrijk.
Hashtags
#recensie #boekrecensie #recensieexemplaar #christelledabos #deijzigeverloofde #despiegelpassante #lsamsterdam #luitinghsijthoff #veenboschkeuning