Recensie | Voorbij het Wederwoud van Valentijn Ringelberg

Voorbij het Wederwoud van Valentijn Ringelberg (De Raad van Vha’Rhymn #1)

“BOEM. BOEM. BOEM, klonk het ritmisch met perfect getimede tussenpozen.”

Ik kreeg dit boek van uitgeverijen Hamley Books en Lannoo als recensie-exemplaar. Dit verandert niets aan mijn mening. Alle opinies zijn de mijne en ik ben altijd 100 procent eerlijk. Heel erg bedankt Lannoo en Hamley Books om mij dit boek te bezorgen.

Hoe magisch ik de wereld van Vha’Rhymn ook vond kon de verhaallijn mij niet bekoren

---

Voorbij het Wederwoud, was jammer genoeg niet mijn cup of tea. Ik heb deze recensie lang laten liggen omdat ik mijn gedachten over het boek bijeen moest rapen en even moest nadenken over mijn gevoelens tegenover Voorbij het Wederwoud. Hoewel ik erg fan was van de creativiteit van Ringelberg, konden de verhaallijn en personages me niet bekoren.

Synopsis
Diep in het Wederwoud, een plek waar de natuur geëerd wordt en ongeziene gevaren zich verborgen houden, wonen de zussen Céli en Phaun. Céli lijdt al jaren aan een onverklaarbare en ongeneeslijke ziekte, die haar afhankelijk maakt van de zorg van haar jongere zusje.

Phaun heeft zichzelf volledig weggecijferd om Céli te ondersteunen, waardoor ze geen opleiding of sociaal leven meer heeft. Op het moment dat de situatie uitzichtloos lijkt, wordt er plots een oplossing aangereikt. Maar die oplossing heeft een prijs.

Om haar zus en zichzelf een kans op een nieuw leven te geven, moet Phaun een reis maken door het majestueuze Wederwoud. Een tocht waarbij ze vreselijke keuzes moet maken en tot het uiterste moet gaan.

---

De cover vind ik erg mooi al mis ik een beetje diepte in de afbeelding. De kaft past wel heel erg bij het boek, de groene kleur vind ik erg passend en een goede keuze. Ook het lettertype past bij de vibe van het verhaal. Mooi!

De verhaallijn vond ik op zich wel fijn, maar niet goed genoeg uitgewerkt. Ik had meer over de geschiedenis willen weten. Dit boek voelde een beetje als een prequel aan. Hier en daar kregen we kruimeltjes van de magische wereld, maar Ringelberg ging hier niet genoeg op in. De eerste 50-tal pagina’s gingen nog al traag. Het was moeilijk om echt in het verhaal te komen. Naarmate je verder leest wordt dit wel beter, maar ook daar had het een stuk spannender mogen zijn. Voor mij voelde het alsof alles opeens heel snel gebeurde in het boek, maar tegelijkertijd gebeurde er ook niets. Ik miste wat diepgang in belangrijke scènes.

Ik voelde ook geen connectie met de personages. Ik heb niet het gevoel dat we Phaun deftig hebben leren kennen in dit verhaal. Céli en Noova waren leuk maar ook die heb ik niet echt leren kennen. Verder miste ik ook wat achtergrondinformatie over de verschillende groepen zoals de Raad en dergelijke.

Waar ik erg fan van was, was de (spoiler!) liefdesrelatie tussen Céli en Noova. Ik vond het geweldig dat het hier om een lesbisch koppel gaat. Ook is er een bepaald ras(?) dat los omgaat met het concept gender. Deze elementen vond ik fantastisch en daar wil ik zeker meer van zien in het tweede boek!

Ik moet wel zeggen dat ik alle namen geweldig vond. De namen van de personages (Phaun, Céli, Noova, Araan…) en de namen van de gemeenschappen en landen waren fantastisch. Ringelberg heeft zeker wel aanleg om een interessante wereld te creëren. Fantasy is echt wel zijn genre denk ik. Hij is heel creatief en kan zomaar een wereld tot leven wekken.

Het einde van Voorbij het Wederwoud was vrij voorspelbaar en zag ik dus al lang aankomen, maar het stoorde mij niet dat ik al wist wat er ging gebeuren. De laatste paar pagina’s gaven me wel zin om het tweede boek te lezen, want daar begon het verhaal spannend te worden.

De schrijfstijl van Ringelberg is goed en leest vlot. Hier en daar vond ik het wat afstandelijk. Ik moest ook even wennen aan de nogal formele schrijfwijze, maar over het algemeen was het goed geschreven (qua zinsbouw dan). Ik vond het verhaal en wereldopbouw dan weer wel wat oppervlakkig geschreven. Na het lezen van Voorbij het Wederwoud kan ik er jammer genoeg niet veel over zeggen omdat er niet echt veel is blijven hangen. Het idee is er wel en ik denk dat dit een spannende en leuke serie kan worden als er wat meer aandacht word geschonken aan de personages en wereldopbouw.

Zou ik het aanraden?
Ik heb veel positieve recensies gelezen over het boek, maar zou het persoonlijk niet aanraden omdat ik er niet echt fan van was.

Trigger warnings
Dood
Representatie in dit boek
F/f relatie, lesbisch bijfiguur
Genre
Fantasy, young adult
Aantal bladzijden
239
Publicatiedatum
24 september 2020
Uitgever
Hamley Books
Over de auteur
Valentijn Ringelberg (1990) werd geboren in Breda, maar verhuisde al kort daarna naar het Noord-Hollandse Alkmaar. In zijn leven heeft hij veel verschillende baantjes gehad, van achter de computer als digital designer tot voor de klas als lesassistent in de Nederlandse taal. Toch heeft zijn hart altijd bij het schrijven van boeken gelegen.

Zijn liefde voor verhalen begon al op jonge leeftijd. Als kleine jongen speelde hij ze uit met speelgoeddiertjes en knuffels, daarna begon hij ze uit te werken op een oude typmachine en in zijn tienerjaren schreef hij korte Engelstalige verhalen en gamescripts. Hij maakte de overstap naar Nederlandse fictie toen hij zijn eerste jeugdroman schreef in 2011.

Valentijn identificeert zich als een echte boekenwurm en in de afgelopen jaren is zijn collectie boeken gemakkelijk verdrievoudigd. Gemiddeld leest hij zo’n 10 tot 15 boeken per maand en vindt overal wel een momentje om een nieuw hoofdstuk te verslinden. Thuis op de bank, tijdens het sporten met een luisterboek op of in de tattooshop van zijn vriend Thomas. Waar Valentijn gaat, volgt een tas vol boeken.

Het eerste deel in zijn Young Adult fantasyserie De Raad Van Vha’Rhymn, Voorbij het Wederwoud, is zijn debuut.

---

Wat vind jij van het idee van een magisch woud? Laat het mij weten in de comments!