Slapen in een zee van sterren van Christopher Paolini
“Ze deactiveerde de display en voegde zich weer bij de rest van de bemanning. Algauw klonk het alarm en sprong de caracole naar FTL, met achterlating van Sol, de Aarde, Jupiter, Ganymedes en de nachtmerries, en het overgrote deel van die wemelende, krioelende mensheid.”
Ik kreeg dit boek van uitgeverijen Boekerij en Lannoo als recensie-exemplaar. Dit verandert niets aan mijn mening. Alle opinies zijn de mijne en ik ben altijd 100 procent eerlijk. Heel erg bedankt Uitgeverij Lannoo en Boekerij om mij dit boek te bezorgen.
Marvel’s Venom ontmoet Star Trek in Christopher Paolinis eerste boek voor volwassenen
Ik heb gemengde gevoelens over Slapen in een zee van sterren. Ik vond het boek niet per se slecht, maar ik had wel meer verwacht van een boek van 800+ pagina’s. Ik ben een enorme fan van het genre, waardoor de wereld me wel kon bekoren. De vijand vond ik echter wat zwak en het einde had beter gekund. De personages daarentegen waren geweldig. Jammer dat dit niet mijn nieuwe favoriet is geworden.
Synopsis
Kira heeft altijd al van verre, vreemde werelden gedroomd. Maar nu ontwaakt ze in een nachtmerrie…
Kira Navárez werkt als xenobioloog. Het is haar taak om nog niet gekoloniseerde planeten te inventariseren en te kijken of ze bruikbaar zijn voor mensen. Na jaren van trouwe dienst is ze klaar om haar carrière vaarwel te zeggen en zich te gaan settelen, maar een gruwelijk misgelopen missie gooit roet in het eten. Tijdens een routineklus valt Kira door een gat in een rotsformatie en komt terecht in een ondergrondse kamer. Daar dringt een vreemd soort stof haar beschermende pak binnen. Als Kira vier weken later ontwaakt, blijkt er iets in haar lichaam te huizen…
Dit is het begin van een onvoorstelbare reis door het melkwegstelsel. Als er een verwoestende ruimteoorlog losbarst, lijkt Kira de laatste hoop van de mensheid. Maar is zij in staat de dreiging het hoofd te bieden, terwijl ze haar grootste vijand met zich meedraagt?
🚀
De verhaallijn vond ik vrij interessant. Het idee van een Venom-achtig iets dat zich vastklampt aan een mens vind ik als Marvel-fan enorm leuk. Ik kon me perfect inbeelden hoe het pak eruitzag. Ook zag ik voor me hoe het pak zich vervormde en stekels vormde. Ook vond ik de gisteren erachter interessant, ook al had ik hier meer over willen weten. Af en toe wordt er iets gezegd over het Oude Volk en dan hoor je daar 400 pagina’s lang niets meer over.
Voor mij had het boek veel korter mogen zijn. Ik denk dat ik dan ook meer sterren had gegeven. Ik raakte continu verdwaald in verschillende scènes. Het was een mix van supergoede stukken die te snel voorbij waren en saaiere stukken waar ik niet door geraakte. Niet alle scènes vond ik even interessant en ik moest mij af en toe pushen om verder te lezen, wat geen leuk gevoel is.
Wat ik wel heel erg leuk vond, is dat de Kwallen de eerste intelligente levensvorm zijn die de mens tegenkomt. Normaal in sciencefictionboeken zijn er al veel soorten aliens (wat ik ook leuk vind), maar het was verfrissend om eens het begin te zien. Het eerste contact met aliens.
De namen van bepaalde zaken hadden voor mij cooler mogen zijn. Zoals bijvoorbeeld het Zachte Mes. In het Engels is dit Soft Blade, wat ik al iets beter vind klinken dan Zachte Mes. Maar ook de Kwallen hadden wat mij betreft ook een leukere naam mogen krijgen.
Ook de wereldopbouw vond ik wat zwak. Sommige details werden goed beschreven, maar andere details hadden meer uitleg nodig. Ik kon mij niet alle plaatsen perfect inbeelden. Ook vond ik het erg jammer dat het grootste deel van dit verhaal zich afspeelt op verschillende schepen. In een scienceficitonboek zie ik graag de verschillende werelden en dat miste ik wat in Slapen in een zee van sterren.
Ik vond de crew van de Caracole geweldig. De band die alle leden hadden met elkaar, was superleuk. De personages waren dan ook mijn favoriete element uit Slapen in een zee van sterren. De scènes waarin we een zicht krijgen op de achtergronden van Nielsen, Hwa-Jung, Trig, Sparrow en Falconi waren fijn om te lezen. Het was tof om te zien dat iedereen uit een verschillende situatie komt. Ik vond Gregorovich, het scheepsbrein, erg leuk en grappig en vind dat hij zijn eigen spin-off moet krijgen!
Zou ik het aanraden?
Ik heb veel lovende recensies gezien over het boek en baal dan ook wel een beetje dat het niet mijn nieuwe favoriet is geworden. Ik zou het persoonlijk niet aanraden omdat ik denk dat er betere sciencefictionboeken bestaan.
🚀
Trigger warnings
Dood, ruimte, aliens, buitenaards leven
Representatie in dit boek
Lesbisch/biseksuele bijfiguren
Genre
Science fiction
Aantal bladzijden
880
Publicatiedatum
6 oktober 2020
Uitgever
Boekerij
Over de auteur
Christopher Paolini brak internationaal door met Eragon, het eerste deel in de Erfgoed-serie. Inmiddels behoren alle delen van de Erfgoed-serie tot de grootste fantasysellers, met wereldwijd miljoenen verkochte exemplaren. Met het epos Slapen in een zee van sterren opent Paolini een nieuw hoofdstuk in zijn schrijverscarrière.
heavenlybookish 